Het is alweer een tijdje geleden dat ik geschreven heb maar het nieuwe seizoen staat alweer voor de deur. Met dat je denkt dat het een lange tijd rust te hebben v.w.b. De verzorging van de duiven (niet meer uit laten vliegen vanaf september vorig jaar, alles in de rennen achter de hokken en doffers en duivinnen gescheiden) maar zo ben je weer aan het kweken en liggen de jongen, de verwachting voor de toekomst, in de nestschalen. De kweek vanaf eind januari ging prima kan ik zeggen. Weinig schiere eieren ondanks dat ik in de eerste week van de koppeling alle duiven heb laten enten tegen paratyfus. Wel waren er een paar jonge duivinnen die niet of 1 ei legden maar door het overleggen van de 1e ronde naar dit soort koppels leverde dit geen verlies op (wel eerst nepeieren onderschuiven zodat ze gingen broeden. Door het overleggen zat er soms een redelijk verschil in uitkomen van de eieren waardoor je wat creatief dient om te gaan met de uitgekomen jonkies door ze, totdat ze voldoende pap in de krop hebben, onder een ander koppel te leggen die de jongen al wel volop voeren totdat de pleegouders zelf voldoende pap hebben om de jongen te voeren. Zo kun je in principe een verschil van wel 5 dagen overbruggen. Maar….doe het wel consequent en met beleid want het kan ook heel snel fout gaan. De gevulde kropjes van de piepers met de geel/oranje kleur dient de bepalende factor te zijn. Dan zit het wel goed. Een andere kleur en een niet goed gevuld kropje is een verkeerd teken, dus pas hiermee op. De duiven zijn dit jaar begin maart voor de eerste keer weer naar buiten geweest. Voor het eerst het hokje met ‘reserves’ (laatjes van vorig jaar en de ‘over’ duiven die in eerste instantie geen plekje kregen in het officiële vlieghok.
Maar ja hoe ging het met de ‘reserves’: geen enkele duif verloren van het hok (tot nu toe; 28 maart) behalve de uit te wennen Belg die ik van Vereyken-Gommers had overgenomen. Deze was gelijk de eerste dag weg. Toen kwamen de ‘echte’ vliegers aan de beurt, die 2 weken later werden losgelaten.
In eerste instantie heel voorzichtig hokje voor hokje (2 stuks) mede omdat er per januari jl. een nieuwe ren voor het hok van de vlieghokken staat met een grote valklep (oranje geschilderd) en 6 poortjes om naar binnen te gaan. Ook dit was wennen voor de duiven. Resultaat: de 1e dag 1 jonge doffer weg (de 127 uit AL die vorig jaar nog Teletekst vloog. Toen bleef het vrij rustig. Net toen ik begon te denken dat het inderdaad best goed ging met de verliezen, viel nummer 2 ten prooi aan de havik namelijk de jaarling Belg de 485 (vorig jaar 2x als eerste afgevlagd uit de beste kweker van de familie Driesen uit Turnhout) dit was een talentvolle duif ook hij moest het met zijn korte leven bekopen en alles heb ik hierbij live meegemaakt: van de aanval van de havik in de koppel, het met 1 klauw grijpen van de duif , het meenemen in het weiland. Ik er achteraan met veel geroep en geklap maar het hondje van onze oudste dochter was me door het open hek gevolgd over de weg waar net een aantal auto’s aan kwam rijden dus ik moest een keuze maken: de hond of de duif redden. De duif leek al verloren dus toch de keuze voor Woeffie gemaakt want anders zou onze dochter ontroostbaar zijn. Uiteindelijk, na het terugbrengen van Woeffie naar onze woning achter het voor hem veilige hek, toch een tweede poging gewaagd maar nu per elektrische fiets want de havik zat er nog steeds. Vol ‘gas’ reed ik op de dader af die nog steeds met de duif in zijn klauwen op dezelfde plek in het weiland zat en al volop zat te plukken aan de duif. Met dat ik op hem afstormde begon hij de vleugels uit te slaan om te vertrekken. In de verwachting dat hij de duif dan wel zou laten liggen zodat ik deze nog kon ‘veiligstellen’, althans kon nagaan welke duif het was, vloog hij op maar nam de duif mee. Ik dus volop in de achtervolging met mijn duivenstofjas nog aan, die flink wapperde in de wind, vloog de havik verder en verder totdat hij over een sloot met afrastering vloog zodat ik het helaas moest opgeven maar inmiddels waren we al wel enkele honderden meters verder. Onverrichterzake en teleurgesteld keerde ik terug naar huis waar ik de havik via de verrekijker nog zeker een uur heb zien zitten op dezelfde plek waar hij was gaan zitten na mijn achtervolging. Bezig met plukken en vreten van de duif en rondom hem bevonden zich kraaien die ook graag een kruimeltje mee wilden pikken. Helaas was slachtoffer nummer 2 ook een feit.
De volgende 2 duiven die het loodje legden waren 2 jaarling duivinnen(de 135 en de 102 waarvan de laatste een 1e als jong vloog en de 135 de eerste duif op het hok was op de allerlaatste vlucht voor de jongen vorig jaar). Deze 2 zijn niet van het hok verdwenen maar vanaf de africhting van gisteren vanuit Nunspeet waar ik ze nu 3x heb heengebracht. Tegen 17.15 uur heb ik ze gelost en alle duiven, op deze 2 na, waren al terug voordat ik thuis was. Ook is de eerste jonge duif van het hok verdwenen deze week een aangeschafte kraswitpen Belg aangeschaft bij Van Kerckvoorde (Lievegem, België). Helaas dus al weer 1 van de 11 weg. Daarnaast heb ik nog 3 duiven voor de Golden Classic gekocht ( J. Stoffer, Wim van Ommen en Comb. Akster) en zijn die 2 van mij weer verkocht aan Schenk en Elbertsen dus 5 kansen als ze allemaal overblijven. Weer een nieuw initiatief vanuit onze vereniging voor heel vlieggebied Noord. Dit naast de ringenrace die dit jaar voor de 3e keer gehouden wordt.
Ook hier heb ik er 15 voor aangemeld maar hier blijven alle duiven op eigen hok dit i.t.t. de Golden Classic.
Naast alle malheur van duiven die verloren gingen aan de valk nog een flinke tegenvaller: de beste duif van vorig jaar Kiki (23-977) met 17x mee en 16 prijzen is door een soort auto-immuun ziekte gesneuveld. Toch heel vervelend en de duif zelf heeft zeker ook geen leuke tijd gehad. Nog wel gekoppeld eind januari met de doffer die als eerste gesneuveld is dit jaar (24-127). Maar het ging steeds verder bergafwaarts dus naar neef Nanne voor een onderzoek. Nanne was niet positief en gaf aan dat het heel kritisch zou worden en noemde een bepaalde afkorting (AIA….en nog iets). De duif had geen kleur meer in de ogen. Na een aantal dagen belde Nanne me dat ik met een andere duif naar hem toe moest komen, het liefst verwant, want er diende een bloedtransfusie plaats te vinden. Helaas hielp dit niets en is Kiki een paar dagen overleden. Kortom: tel maar op wat er al, voordat het seizoen is begonnen, al verloren is gegaan. Zo langzamerhand is er al een heel contingent aan bewezen en beloftevolle duiven die met elkaar al een mooie basis hadden gevormd voor de vliegploeg 2025. Maar helaas: uithuilen en opnieuw beginnen! En morgenvroeg tussen 8.30uur - 9.00 uur de duiven in eigen vereniging inkorven voor de eerste africhting vanaf Soesterberg. We zullen zien ook mede omdat er sprake is van een zonsverduistering gedurende 2 uur overdag! Dit kan natuurlijk effect hebben op de oriëntatie. Geen idee wat het effect eigenlijk zou kunnen zijn maar wel goed dat medelid Lammert van Hattem (80 jaar) dit meldde in de verenigingsapp.
De antennes moet ik ook nog aan zien te sluiten op de nieuwe ren. Godfried, mijn oud-compagnon, had ze weer voor me in orde gemaakt middels een extra kabeltje per antenne aan te sluiten om het zo weer mogelijk te maken de antennes in serie te schakelen alleen dit werkte nog niet kwam ik vandaag achter en nu heeft hij ze weer meegenomen om te kijken wat er aan scheelt maar volgende week moeten ze wel werken op de 1e vlucht.
Op naar het nieuwe vliegseizoen 2025. Allen veel succes en veel plezier met en door onze gevleugelde vrienden toegewenst!!
Reactie plaatsen
Reacties