Krachtmetingen en jonge duiven....

Gepubliceerd op 5 juni 2022 om 15:10

De eerste krachtmetingen zitten er weer op met vluchten die boven de 400 of 500km komen. Dan wordt het eerste kaf alweer van het koren gescheiden. Zo ook hier op het hok. Al laat ik voorop stellen dat ik met de oude duiven voor dit seizoen weinig tot geen verwachtingen had. Maar natuurlijk is het me mijn eer te na om zomaar met ‘Jan met de korte achternaam’ mee te doen. Dat dus ook weer niet. Toch is het niet gemakkelijk om duiven die het seizoen ervoor niet gevlogen hebben goed in te schatten. Anderzijds heb je voor jezelf altijd favorieten waarvan je toch hoopt, en eigenlijk ook verwacht , dat deze duifjes het gaan doen. Laat ik er 2 noemen waarbij de 1 tot nu toe volgens/boven verwachting presteert en de tweede totaal door de mand zakt.

Laten we bij de laatste beginnen: Lincia (21-819) een jaarling duivin uit de 9-682 (Bas) x 8-734 (Ashley) beide ouders waren eerste prijsvliegers ook in groot verband. Ze gaf vorig jaar met de africhtingen en taartenvluchten aan uit het goede hout gesneden te zijn door steeds als eerste duif te arriveren( alles op een nestje eieren). Dus met veel verwachting is ze op het vlieghok geplaatst en werd ze tegen dezelfde doffer gezet welke ze als jong had gehad maar helaas ging de kweek al fout: tot 2x toe geen eieren gelegd!. Toen de vluchten: ze was steeds te laat maar uiteindelijk leek ze de smaak enigszins te pakken te krijgen.  Na 7 vluchten was ze de 3e duif op het hok. Dat begon er op te lijken maar helaas kwam ze gisteren (4 juni) weer als allerlaatste een dag te laat terug van de midfond vlucht Chalons en Champagne (406km) !! Dus ja zeg het maar.  Ze moet nu eerst maar eens rust nemen en wellicht maar wachten tot de natuur wanneer ze weer een nestje heeft. 

Dan nummer 2 de 20-313 Waku-Waku (zie foto) een doffer gekweekt uit een geleend koppel van Comb. Wakker op Urk. Dit is nu wat je zou kunnen noemen de 'standaard-duif' zoals je ze graag ziet ook op een tentoonstelling, althans dat denk ik want van de tentoonstellingsduif heb ik geen verstand, maar vaak zijn ze dan weer te mooi voor de vlieg. Echter deze duif laat zich helemaal van de goede kant zien. Op de 1e midfondvlucht vanaf Morlincourt meldde hij zich al als eerste met een 13e plek in de vereniging (na o.a. 7 duiven van Jan vd Streek) maar dit bleek naar meer te smaken want van de eerste eendaagse fondvlucht dit jaar van La Ferte St. Aubin (600km) was hij veruit de eerste (3 kwartier los op een hokgenoot) met een 2e plaats in de vereniging en een 20e in de kring van 1346 duiven en een 104e in de gehele afdeling van 6865 duiven. Dit smaakt zeker naar meer. Ik wacht met spanning de volgende eendaagse fondvluchten af waarop hij wordt ingezet. Zo zie je maar.  Mede omdat ik vorig jaar nog zat te twijfelen of ik hem toch maar zou opruimen samen met een ander duif van Comb. Wakker. En dan alleen maar om het feit dat ik niet allerlei 'soorten' duiven op het hok wil. Maar om reden dat ik toch op de een of andere manier vertrouwen had in deze duif is hij blijven zitten. Het kan verkeren.

Dan de jonge garde. Er zitten er zo'n 70 stuks, gisteren (4 juni) net alles geïnventariseerd door de ze in de hand te nemen en de nummers te noteren. Er zijn er ca. 4 van het hok af verdwenen niet echt veel dus. Maar hier moet de strijd nog beginnen. Morgen (2e Pinksterdag) wellicht een stukje wegbrengen want dat is nog niet gebeurd. Want eind deze maand gaan ze, zoals dat heet, al op de wagen. Inmiddels zijn ze ook 'samengevoegd'. De aangeschafte Belgen (waarvan er 1 weg is) zaten in een apart hok. Het hok wat ik voorheen voor natour en late jongen gebruikte. Nu dus geen natour jongen maar alles wordt op de gewone jonge duiven vluchten gespeeld. Wellicht dat ik ze op den duur nog ga scheiden (doffers en duivinnen apart) dit heb ik al jaren niet meer gedaan. Dus wellicht weer eens een keer het proberen waard. Toch heb ik de jongen een tijdje niet helemaal fit gehad maar dat is op dit moment weer vrijwel helemaal over. In dit kader ben ik wel weer overgestapt op het 'ontsmetten' van de hokken via het sprayen van een mengseltje van water, chloor en halamid. Dit wordt verneveld in de hokken, op de zitschapjes e.d. Tevens krijgen ze nu standaard 1x per week een coli-stop over het voer zo probeer ik de gezondheidsproblemen zoveel mogelijk te voorkomen want bij jonge duiven is de gezondheid 90% van de prestatie. De hokken zijn weer voorzien van een nieuwe laag vloerdekkorrel (zie foto). Ook op deze manier wordt zoveel mogelijk geprobeerd om de verzorging makkelijk en eenvoudig te maken en de gezondheid van de de duiven te waarborgen. Vloerdekkorrel absorbeert het vocht uit de mest waardoor de mest volledig indroogt voordat eventuele ziektekiemen zich kunnen verspreiden. Wel dienen deze korrels tijdig (2x per jaar) vervangen te worden. Daarnaast hanteer ik nog steeds het systeem van Paloma in allerlei kleuren (Blue/Green/Red/ Black/Brown/Geel/Vital). Tot nu toe gaat het met dit systeem prima al kan ik niet bepalen of het deze producten zijn die helpen of dat het meer voor het gevoel is ( in de trant van: ‘ik heb er alles aan gedaan'). Maar goed dat zou alleen uit te testen zijn wanneer je op 1 hok het systeem wel en 1 hok niet toepast. Zover ben ik nog niet maar wie weet.

Op naar de volgende krachtmetingen met daarnaast de start van de strijd der junioren. Wat er nog allemaal van komt zal de tijd leren.

Toch mooi om hier nog even te vermelden dat oom en neef (G.J. Wolff & Zn.) met dezelfde doffer (de 104) vorige week (600km) een 1e van heel Noord Afdeling 8 vloog (5e totaal afdeling) en gisteren weer een 6e van de hele afdeling. Nadoen zou ik zeggen! Een duif in goede vorm kan veel aan al is het de vraag: waar ligt de grens? Over krachtmeting gesproken !!

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.